Елімізде ана тілімізге қамқорлық жасалып, оның аясын кеңейтуге барлық мүмкіндіктер қарастырылған. Ата Заңымыздан бастап, мемлекеттік бағдарламаларда, жекелеген заңдарда тіл мәселесі қалыс қалып көрген жоқ. Осы орайда келешек ұрпақтың патриоттық сезімін оятып, тілін, Отанын, елін, жерін сүюге, салт-дәстүрін, тарихын құрметтеуге тәрбиелеу – біздің басты парызымыз.

Қазақ халқының қаһарман ұлы Бауыржан Момышұлы өз заманында “Тіл байлығы – елдің елдігін, жұртшылығын, ғылыми әдебиетін, өнеркәсібін, мәдениетін, қоғамдық құрылысын, салт-санасының, жауынгерлік дәстүрінің, мұрасының қай дәрежеде екенін көрсететін сөзсіз дәлелі, мөлшері” деп тайға таңба басқандай анық та айқын көрсетіп берген болатын.

Бір сөзбен айтқанда, тілге деген құрмет – халыққа деген құрмет. Тіл мәртебесі – ел мерейі. Тілсіз халықтың, елдің өмір сүруі мүмкін емес. Әлем таныған ел болу үшін тіліміздің жұлдызын биіктетуіміз керек.