Тәулік бойы қасымызда болды

Шілде айының басында Жалағаш аудан­дық жұқпалы аурулар ауруханасына түстім. Қызуым көтеріліп, мазам қашты. Бір апта тамаққа тәбетім болмады. Үйден емделіп көрген едім, жағдайым жақсарудың орнына нашарлай түсті.

Содан ауылдағы жедел жәрдем қызметін шақырттық. Олар ауру­ханаға алып кетті. Аудандық жұқпалы аурулар ауруханасында 13 күн ем қабылдадым. Дәрігерлер «екі жақты пневмония» деген диагноз қойып, қажетті емдеу шараларына кірісіп кетті. Күн өткен сайын жағдайым жақсарып, қызуым түсті. Ас ішіп, әлсіздік пен тершеңдік басылды.
Адам жанының арашашысына айнал­ған мамандар күндіз-түні науқас­тардың қасынан шықпай, қажетті ем-дом шараларын жасады. Олар үйлеріне де қайтып жатқан жоқ. Жиырма төрт сағат ем алушылардың жанында. Дәрігерлердің арқасында қаншама науқас ауруынан айығып, отбасына оралды.
Осы ретте аурухана ұжымына, дәрі­герлері мен мейірбикелері Гүлсім Каю­пова, Фарида Омарова, Сұлушаш Досыбек сынды ақ халатты абзал жандарға алғысым шексіз. Байқағаным, дәрігерлер өз өмірін қатерге тіге отырып, өзгенің өмірін сақтап қалуға тырысуда.
Әрбір адам өз денсаулығына, өміріне жауапты. Індет өр­шіп тұрған шақта барынша қауіпсіздік шараларын ұс­тан­ғанымыз жөн. Қоғам­дық орындарға, адам көп шо­ғырланатын жерлер мен жиын, той сынды мерекелік кештерге баруды тоқтата тұру керек.
Бұл – уақытша қиындық. Індетті еңсеріп, қайта қалыпты өмірге оралу үшін сақтық шараларына селсоқ қарамайық.

Ғани ДӘУІРЖАНОВ,
Аққұм ауылының тұрғыны